ขยะอิเล็กทรอนิกส์...ขุมทรัพย์ของธุรกิจรีไซเคิลขยะ ขณะที่การยกระดับการบริหารจัดการขยะและการพัฒนาเทคโนโลยีเป็นกุญแจสำคัญต่อการเติบโตในอนาคต (กระแสทรรศน์ ฉบับที่ 2823)

ปัจจุบัน ประเทศไทยกำลังเผชิญกับความท้าทายในการรวบรวมและคัดแยกขยะอิเล็กทรอนิกส์จากชุมชน ซึ่งเป็นแหล่งกำเนิดสำคัญของขยะอิเล็กทริอนิกส์ในไทย เนื่องจากผู้บริโภคไทยส่วนใหญ่มักทิ้งขยะอิเล็กทรอนิกส์ปะปนกับขยะทั่วไปอื่นๆ ประกอบกับระบบการรับซื้อคืนซากขยะอิเล็กทรอนิกส์จากผู้บริโภคโดยตรงยังไม่มีประสิทธิภาพมากนัก ทำให้เป็นอุปสรรคต่อการเก็บรวบรวมและคัดแยกขยะจากชุมชนเพื่อเข้าสู่กระบวนการรีไซเคิล โดยศูนย์วิจัยกสิกรไทย คาดว่า ในปัจจุบัน ขยะอิเล็กทรอนิกส์จากชุมชนถูกเก็บรวบรวมเพื่อนำมารีไซเคิลได้เพียงร้อยละ 7.1 ของปริมาณขยะอิเล็กทรอนิกส์จากชุมชนทั้งหมด หรือคิดเป็นสัดส่วนร้อยละ 39.3 ของปริมาณขยะอิเล็กทรอนิกส์ที่เข้าสู่กระบวนการรีไซเคิลทั้งหมด

จากการประเมินของศูนย์วิจัยกสิกรไทย พบว่า ในปี 2559 ที่ผ่านมา ตลาดรีไซเคิลขยะอิเล็กทรอนิกส์ของไทยมีมูลค่าประมาณ 4,770 ล้านบาท ซึ่งเป็นมูลค่าในเบื้องต้นที่อาจผันผวนไปตามความเสี่ยงทางด้านต้นทุนและความท้าทายในการเก็บรวบรวมขยะเพื่อนำเข้าสู่กระบวนการรีไซเคิล ทั้งนี้ คาดว่าในปี 2560 ตลาดรีไซเคิลขยะอิเล็กทรอนิกส์ของไทยน่าจะมีมูลค่าอยู่ที่ 4,920 – 5,000 ล้านบาท หรือเติบโตในกรอบแคบราวร้อยละ 3.1 – 4.8 จากปี 2559 สอดคล้องกับการขยายตัวของปริมาณขยะอิเล็กทรอนิกส์จากชุมชนในไทย โดยขยะอิเล็กทรอนิกส์ 1 ตัน จะสามารถสร้างมูลค่าได้ประมาณ 67,100 บาท

ศูนย์วิจัยกสิกรไทย มองว่า มูลค่าตลาดธุรกิจรีไซเคิลขยะอิเล็กทรอนิกส์ในไทยยังมีโอกาสเติบโตอย่างมีศักยภาพในอนาคต หากสามารถยกระดับระบบการบริหารจัดการขยะอิเล็กทรอนิกส์ได้อย่างมีประสิทธิภาพ โดยการรวบรวมขยะจากชุมชนเพื่อนำเข้าสู่กระบวนการรีไซเคิลได้ราวร้อยละ 20.0 ของปริมาณขยะอิเล็กทรอนิกส์ที่เกิดจากชุมชนทั้งหมด ในระยะอีก 4 ปีข้างหน้า รวมถึงมีการใช้เทคโนโลยีขั้นสูงในการสกัดโลหะมีค่าหายากที่หลากหลายชนิดขึ้น ซึ่งศูนย์วิจัยกสิกรไทย มองว่า หากสถานการณ์เป็นไปตามเป้าหมายดังกล่าวข้างต้น ตลาดรีไซเคิลขยะอิเล็กทรอนิกส์ไทยในปี 2564 น่าจะมีมูลค่าเพิ่มขึ้นเป็น 10,290 – 11,420 ล้านบาท ขยายตัวกว่าร้อยละ 109.1 – 128.3 จากปี 2560

​